ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ (Σ.Ε.Α.ΑΝ.)
Χαλκοκονδύλη 37, 2ος όροφος πλ. Βάθη, τηλ.: 2105221411 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. www.eskamea.gr, www.goneisamea.gr, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η υπομετάγγιση των παιδιών με μεσογειακή αναιμία, η υποθεραπεία των χρονίως πασχόντων, δραματική συνέπεια της υποχρηματοδότησης των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού, της παραπέρα εμπορευματοποίησης του συστήματος υγείας.
Η υπομετάγγιση των παιδιών με μεσογειακή αναιμία στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία και γενικότερα δεν είναι ένα πρόσκαιρο πρόβλημα. Παίρνει μόνιμα χαρακτηριστικά γιατί έχει να κάνει με το ίδιο το σύστημα υγείας, τον χαρακτήρα του. Κάποτε εμφανιζόταν το καλοκαίρι επειδή έλλειπαν οι αιμοδότες, πολλά τροχαία, κλπ. Αλλά και αυτό και τότε είχε συστημικά χαρακτηριστικά. Όμως το σύστημα τώρα χειροτερεύει, αντιδραστικοποιείται γι’ αυτό και η υπομετάγγιση, παίρνει μόνιμα χαρακτηριστικά, θέτει κυριολεκτικά σε κίνδυνο τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία και τους χρόνιους πάσχοντες. Όταν τέσσερις φυγόκεντροι (μηχανήματα άκρως απαραίτητα για τον έλεγχο και τις εξετάσεις αίματος) του Νοσοκομείου Παίδων, η μία πίσω από την άλλη μένουν εκτός λειτουργίας λόγω ελλιπούς συντήρησης και παλαιότητας είναι έκφραση απλά της υποχρηματοδότησης. Όταν δεν υπάρχει προσωπικό για να ελέγξει και να οργανώσει την διακίνηση αίματος να κάνει αιμοληψίες πρωί και απόγευμα στις αιμοδοσίες των Νοσοκομείων και του Αγία Σοφία, είναι έκφραση μια συνειδητής κυβερνητικής επιλογής όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής , συρρίκνωσης των δημόσιων δαπανών και του δημόσιου τομέα υγείας για να βαθύνει η εμπορευματοποίηση της υγείας, να μας αναγκάσουν να πάμε πελάτες στον ιδιωτικό τομέα που θησαυρίζει από τον πόνο και την αγωνία των ασθενών και των οικογενειών τους.Για παράδειγμα, στην Αττική πριν 30 χρόνια όλα τα Νοσοκομεία είχαν πρόγραμμα αιμοληψιών στις αιμοδοσίες καθημερινά πρωί – απόγευμα και όλα Σαββατοκύριακο πρωί και κάποια μεγάλα και το Σαββατοκύριακο πρωί – απόγευμα. Σήμερα Σαββατοκύριακο μόνο 4-5 και μόνο πρωί. Ακόμα και το Αγία Σοφία απόγευμα έχει μόνο Παρασκευή, ενώ έχει περιοριστεί συνολικά η δυνατότητα όλων των Νοσοκομείων για εξωτερικά συνεργεία για εθελοντικές αιμοδοσίες.
Όμως, δεν είναι μόνο τα παιδιά και οι ενήλικες με μεσογειακή αναιμία που εκτίθενται σε κίνδυνο από τα προβλήματα από την χειροτέρευση της κατάστασης του συστήματος υγείας, είναι όλοι οι χρόνιοι πάσχοντες, είναι τα παιδιά με καρκίνο με την ιδιωτικοποίηση του παιδογκολογικού, είναι οι νεφροπαθείς με την κυριαρχία του ιδιωτικού τομέα στις μονάδες τεχνιτού νεφρού και τα προβλήματα με τις μεταμοσχεύσεις, είναι τα παιδιά με ανοσοανεπάρκεια που πάει για κλείσιμο το μοναδικό τμήμα για όλη την Ελλάδα, είναι οι διαβητικοί που πληρώνουν τα αναλώσιμά τους σε μεγάλο βαθμό και τα παιδιά με χρόνιες παθήσεις που πηγαίνουν σε σχολεία χωρίς νοσηλευτή, χωρίς απινιδωτές, ακόμη και σε ειδικά σχολεία για να έχουμε το απαράδεκτο φαινόμενο γονείς στα κάγκελα της αυλής του σχολείου να δίνουν την θεραπεία στο παιδί τους στο διάλειμμα ή να κάνουν μέτρηση σακχάρου. Εμείς προκαλούμε πού βρίσκεται το προσδόκιμο ζωής των χρονίως πασχόντων των λαϊκών οικογενειών, των αναπήρων σε σχέση μα πριν 10 και πριν 20 χρόνια. Απαιτούμε εδώ και τώρα να μελετηθεί αλλά πάνω απ’ όλα να προστατευθεί η ζωή μας, η υγεία μας αλλά και όλου του λαού μας.
Όλο και περισσότερο ομολογείται και καταγράφεται και από επιστημονικές έρευνες ότι τα χρόνια της κρίσης και ιδιαίτερα τα χρόνια της πανδημίας χειροτερεύει το επίπεδο θεραπείας των χρονίως πασχόντων μιας κι έχουν άμεσα σχέση, εξάρτηση σε μόνιμη βάση από το σύστημα υγείας. Υποθεραπεία που έχει να κάνει με την δυνατότητα πρόσβασης, όπως λένε οι ίδιοι, στο σύστημα υγείας που όμως η βάση του είναι η ιδιωτικοποίηση των συστημάτων υγείας και στην χώρα μας και στον υπόλοιπο κόσμο, με εργαλεία την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση, την συρρίκνωση και το κλείσιμο τμημάτων ακόμα και νοσοκομείων, αλλά και την επιβολή πληρωμών για φάρμακα, θεραπείες, εξετάσεις που πριν ήταν δωρεάν. Τα πράγματα πήραν δραματικές διαστάσεις στα χρόνια της πανδημίας και επιμένουν, με την μετατροπή των συστημάτων υγείας και στην χώρα μας και αλλού στην πρώτη φάση σε συστήματα υγείας της μίας νόσου. Πολυδιαφημισμένα συστήματα υγείας καταρρέουν, αποκαλύπτοντας τον αντιλαϊκό τους χαρακτήρα και από τα χειροκροτήματα στους υγειονομικούς έχουμε τις νέες περικοπές στις χρηματοδοτήσεις, στο προσωπικό, την επιβολή του ιδιωτικού έργου, μέσα στο δημόσιο σύστημα υγείας, την γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα. Οι χρόνιοι πάσχοντες είναι οι πιο ευαίσθητοι δείκτες, τα δραματικά θύματα αυτών των ανατροπών. Να μην μπορείς να κάνεις εξετάσεις στην ώρα τους, να μην μπορείς να δεις τον γιατρό σου γιατί έχουν μείνει λίγοι στο τμήμα, στο νοσοκομείο, να μην μπορείς να κάνεις την θεραπεία στην ώρα της, να μην μπορείς να πληρώσεις και τα φάρμακα και τις εξετάσεις γιατί είναι ψέματα ότι οι χρόνιοι πάσχοντες τα έχουν όλα δωρεάν, αλλά και αυτά που έχεις δωρεάν αναγκάζεσαι να πας να τα πληρώσεις πολλές φορές στον ιδιωτικό τομέα για να τα κάνεις έγκαιρα ή στα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία μέσα στο δημόσιο νοσοκομείο και τώρα σου λένε και στα απογευματινά ιδιωτικά χειρουργεία.
Παρήγορο, μας δίνει κουράγιο ότι μέσα σε αυτή τη λαίλαπα υψώνουν ασπίδα αξιοπρέπειας και προστασίας για όλους εμάς οι αγώνες των υγειονομικών που παλεύουν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της υγείας, ενάντια στο «νόμιμο» αλλά και στο «παράνομο» φακελάκι. Επιστρέφοντας στον κύριο Γεωργιάδη ως απαράδεκτο το σχέδιο εκμαυλισμού των απογευματινών ιδιωτικών χειρουργείων, πρωτοστατώντας στον αγώνα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία. Μας γεμίζουν αισιοδοξία οι αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας που πλημμύρισαν τους δρόμους στα μεγάλα απεργιακά ποτάμια στις 28 του Φλεβάρη. Οι ανάπηροι, χρόνοι πάσχοντες, οι γονείς και κηδεμόνες, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα του συλλογικού αγώνα, της αλληλεγγύης για να προστατεύσουμε τους ανθρώπους μας, τα παιδιά μας, τα σπίτια μας, τις οικογένειές μας, την ίδια μας την ζωή. Το σύνθημα, βγήκε μέσα από την ψυχή της νεολαίας, του λαού μας, στα μεγάλα συλλαλητήρια για να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών ή τα κέρδη τους ή η ζωή μας εκφράζει αν μη τι άλλο πρώτα απ΄όλα εμάς και τις οικογένειές μας.
Η Γραμματεία της Σ.Ε.Α.ΑΝ.
06/03/2024
